Zolang ik er ben. Alzheimer en het dilemma van de vervliegende geest, Paperback
4 Angebote vergleichen
Bester Preis: Fr. 29.29 (€ 29.95)¹ (vom 02.07.2017)1
Zolang ik er ben + www.dilemmaboek.nl - Boek (9082492008)
NL PB NWISBN: 9789082492002 bzw. 9082492008, in Holländisch, Taschenbuch, neu.
Lieferung aus: Niederlande, Vandaag voor 23:00 besteld, morgen in huis, Bestelbaar.
Het Boek Zolang ik er ben + www.dilemmaboek.nl (9082492008) geschreven door Erik Zwiers bestel je op bruna.nl! Doe ik nog mee? , vraagt de 70-jarige Nico zich af. Hij heeft Alzheimer, verliest grip op zijn leven. Hij raakt langzaam maar zeker zijn geheugen en zijn verstandelijke vermogens kwijt. De ene keer klinkt Nico opvallend helder, soms is hij vreselijk in de war. Voor hem en voor zijn naasten is het een zeer emotionele en ingewikkelde tijd. De zwaarste last die mensen met dementie dragen, is veelal niet de ziekte zelf, maar de reactie erop van hun familie en zorgverleners. Of het nu gaat om koken, autorijden of zelfstandig wonen... steeds meer beslissingen worden vóór mensen met dementie genomen, in plaats van door henzelf, of samen met hun omgeving. Alleen als we mensen met dementie de aandacht geven die zij nodig hebben en waarmee zij deel uit blijven maken van de samenleving, bieden wij ze kwaliteit van leven. Want juist in de erkenning van hun zijn en de verbondenheid met de wereld om hen heen, voelen zij - net als wij - de zin van het bestaan. Journalist Erik Zwiers mocht twee jaar lang zes mensen met dementie dagelijks volgen. Ze vertellen hoe zij vorm proberen te geven aan hun veranderende leven en leggen Zwiers vragen voor over de maatschappelijke tegenwerking die hen ten deel valt. Dit leidt tot onbegrip, pijn en verdriet. Maar ze ook laten zien dat de oplossing ligt in samen doen. Hoe vanzelfsprekend is onze verbondenheid? De kloof tussen mensen die succesvol zijn en zij die niet meer mee kunnen komen wordt groter. Wat is dan de betekenis van een dementievriendelijke samenleving? En vooral, hoe komen we daar? Hierover spreekt Zwiers met O.A. staatssecretaris Martin van Rijn, de Vlaamse minister Jo Vandeurzen, professor Dirk De Wachter, professor Anne-Mei The en diverse sociale ondernemers die met maatschappelijke vernieuwing en technologische innovaties een bijdragen willen leveren aan een betere kwaliteit van leven voor mensen met dementie. Dat geeft een verhelderend beeld, want zo wordt duidelijk dat in de context van zorg en beleid de vragen van mensen met dementie vaak dilemma's zijn en dat onze samenleving vaak geen sluitende antwoorden biedt voor mensen met dementie. Juist heet perspectief van de mensen met dementie die in Zolang ik er ben uitvoerig aan het woord komen, legt bloot waar zij behoefte aan hebben en wat hen kwaliteit van leven biedt. En dat maakt Zolang ik er ben interessant voor iedereen die in zijn omgeving met dementie te maken heeft. adult, male, 300 x 240 x 22 mm.
Het Boek Zolang ik er ben + www.dilemmaboek.nl (9082492008) geschreven door Erik Zwiers bestel je op bruna.nl! Doe ik nog mee? , vraagt de 70-jarige Nico zich af. Hij heeft Alzheimer, verliest grip op zijn leven. Hij raakt langzaam maar zeker zijn geheugen en zijn verstandelijke vermogens kwijt. De ene keer klinkt Nico opvallend helder, soms is hij vreselijk in de war. Voor hem en voor zijn naasten is het een zeer emotionele en ingewikkelde tijd. De zwaarste last die mensen met dementie dragen, is veelal niet de ziekte zelf, maar de reactie erop van hun familie en zorgverleners. Of het nu gaat om koken, autorijden of zelfstandig wonen... steeds meer beslissingen worden vóór mensen met dementie genomen, in plaats van door henzelf, of samen met hun omgeving. Alleen als we mensen met dementie de aandacht geven die zij nodig hebben en waarmee zij deel uit blijven maken van de samenleving, bieden wij ze kwaliteit van leven. Want juist in de erkenning van hun zijn en de verbondenheid met de wereld om hen heen, voelen zij - net als wij - de zin van het bestaan. Journalist Erik Zwiers mocht twee jaar lang zes mensen met dementie dagelijks volgen. Ze vertellen hoe zij vorm proberen te geven aan hun veranderende leven en leggen Zwiers vragen voor over de maatschappelijke tegenwerking die hen ten deel valt. Dit leidt tot onbegrip, pijn en verdriet. Maar ze ook laten zien dat de oplossing ligt in samen doen. Hoe vanzelfsprekend is onze verbondenheid? De kloof tussen mensen die succesvol zijn en zij die niet meer mee kunnen komen wordt groter. Wat is dan de betekenis van een dementievriendelijke samenleving? En vooral, hoe komen we daar? Hierover spreekt Zwiers met O.A. staatssecretaris Martin van Rijn, de Vlaamse minister Jo Vandeurzen, professor Dirk De Wachter, professor Anne-Mei The en diverse sociale ondernemers die met maatschappelijke vernieuwing en technologische innovaties een bijdragen willen leveren aan een betere kwaliteit van leven voor mensen met dementie. Dat geeft een verhelderend beeld, want zo wordt duidelijk dat in de context van zorg en beleid de vragen van mensen met dementie vaak dilemma's zijn en dat onze samenleving vaak geen sluitende antwoorden biedt voor mensen met dementie. Juist heet perspectief van de mensen met dementie die in Zolang ik er ben uitvoerig aan het woord komen, legt bloot waar zij behoefte aan hebben en wat hen kwaliteit van leven biedt. En dat maakt Zolang ik er ben interessant voor iedereen die in zijn omgeving met dementie te maken heeft. adult, male, 300 x 240 x 22 mm.
2
Zolang ik er ben
NL NWISBN: 9789082492002 bzw. 9082492008, in Holländisch, Stichting Dilemmaboek, neu.
Lieferung aus: Niederlande, Op werkdagen voor 23:00 uur besteld, volgende dag in huis.
"Doe ik nog mee?", vraagt de 70-jarige Nico zich af. Hij heeft Alzheimer, verliest grip op zijn leven. Hij raakt langzaam maar zeker zijn geheugen en zijn verstandelijke vermogens kwijt. De ene keer klinkt Nico opvallend helder, soms is hij vreselijk in de war. Voor hem en voor zijn naasten is het een zeer emotionele en ingewikkelde tijd. De zwaarste last die mensen met dementie dragen, is veelal niet de ziekte zelf, maar de reactie erop van hun familie en zorgverleners. Of het nu gaat om koken, autorijden of zelfstandig wonen... steeds meer beslissingen worden vóór mensen met dementie genomen, in plaats van door henzelf, of samen met hun omgeving. Alleen als we mensen met dementie de aandacht geven die zij nodig hebben en waarmee zij deel uit blijven maken van de samenleving, bieden wij ze kwaliteit van leven. Want juist in de erkenning van hun zijn en de verbondenheid met de wereld om hen heen, voelen zij - net als wij - de zin van het bestaan. Journalist Erik Zwiers mocht twee jaar lang zes mensen met dementie dagelijks volgen. Ze vertellen hoe zij vorm proberen te geven aan hun veranderende leven en leggen Zwiers vragen voor over de maatschappelijke tegenwerking die hen ten deel valt. Dit leidt tot onbegrip, pijn en verdriet. Maar ze ook laten zien dat de oplossing ligt in samen doen. Hoe vanzelfsprekend is onze verbondenheid? De kloof tussen mensen die succesvol zijn en zij die niet meer mee kunnen komen wordt groter. Wat is dan de betekenis van een dementievriendelijke samenleving? En vooral, hoe komen we daar? Hierover spreekt Zwiers met O.A. staatssecretaris Martin van Rijn, de Vlaamse minister Jo Vandeurzen, professor Dirk De Wachter, professor Anne-Mei The en diverse sociale ondernemers die met maatschappelijke vernieuwing en technologische innovaties een bijdragen willen leveren aan een betere kwaliteit van leven voor mensen met dementie. Dat geeft een verhelderend beeld, want zo wordt duidelijk dat in de context van zorg en beleid de vragen van mensen met dementie vaak dilemma's zijn en dat onze samenleving vaak geen sluitende antwoorden biedt voor mensen met dementie. Juist heet perspectief van de mensen met dementie die in Zolang ik er ben uitvoerig aan het woord komen, legt bloot waar zij behoefte aan hebben en wat hen kwaliteit van leven biedt. En dat maakt Zolang ik er ben interessant voor iedereen die in zijn omgeving met dementie te maken heeft. 22-300-240, Romans, Alle romans.
"Doe ik nog mee?", vraagt de 70-jarige Nico zich af. Hij heeft Alzheimer, verliest grip op zijn leven. Hij raakt langzaam maar zeker zijn geheugen en zijn verstandelijke vermogens kwijt. De ene keer klinkt Nico opvallend helder, soms is hij vreselijk in de war. Voor hem en voor zijn naasten is het een zeer emotionele en ingewikkelde tijd. De zwaarste last die mensen met dementie dragen, is veelal niet de ziekte zelf, maar de reactie erop van hun familie en zorgverleners. Of het nu gaat om koken, autorijden of zelfstandig wonen... steeds meer beslissingen worden vóór mensen met dementie genomen, in plaats van door henzelf, of samen met hun omgeving. Alleen als we mensen met dementie de aandacht geven die zij nodig hebben en waarmee zij deel uit blijven maken van de samenleving, bieden wij ze kwaliteit van leven. Want juist in de erkenning van hun zijn en de verbondenheid met de wereld om hen heen, voelen zij - net als wij - de zin van het bestaan. Journalist Erik Zwiers mocht twee jaar lang zes mensen met dementie dagelijks volgen. Ze vertellen hoe zij vorm proberen te geven aan hun veranderende leven en leggen Zwiers vragen voor over de maatschappelijke tegenwerking die hen ten deel valt. Dit leidt tot onbegrip, pijn en verdriet. Maar ze ook laten zien dat de oplossing ligt in samen doen. Hoe vanzelfsprekend is onze verbondenheid? De kloof tussen mensen die succesvol zijn en zij die niet meer mee kunnen komen wordt groter. Wat is dan de betekenis van een dementievriendelijke samenleving? En vooral, hoe komen we daar? Hierover spreekt Zwiers met O.A. staatssecretaris Martin van Rijn, de Vlaamse minister Jo Vandeurzen, professor Dirk De Wachter, professor Anne-Mei The en diverse sociale ondernemers die met maatschappelijke vernieuwing en technologische innovaties een bijdragen willen leveren aan een betere kwaliteit van leven voor mensen met dementie. Dat geeft een verhelderend beeld, want zo wordt duidelijk dat in de context van zorg en beleid de vragen van mensen met dementie vaak dilemma's zijn en dat onze samenleving vaak geen sluitende antwoorden biedt voor mensen met dementie. Juist heet perspectief van de mensen met dementie die in Zolang ik er ben uitvoerig aan het woord komen, legt bloot waar zij behoefte aan hebben en wat hen kwaliteit van leven biedt. En dat maakt Zolang ik er ben interessant voor iedereen die in zijn omgeving met dementie te maken heeft. 22-300-240, Romans, Alle romans.
3
Zolang ik er ben
NL NWISBN: 9789082492002 bzw. 9082492008, in Holländisch, neu.
"Doe ik nog mee?", vraagt de 70-jarige Nico zich af. Hij heeft Alzheimer, verliest grip op zijn leven. Hij raakt langzaam maar zeker zijn geheugen en zijn verstandelijke vermogens kwijt. De ene keer klinkt Nico opvallend helder, soms is hij vreselijk in de war. Voor hem en voor zijn naasten is het een zeer emotionele en ingewikkelde tijd. De zwaarste last die mensen met dementie dragen, is veelal niet de ziekte zelf, maar de reactie erop van hun familie en zorgverleners. Of het nu gaat om koken, autorijden of zelfstandig wonen... steeds meer beslissingen worden vóór mensen met dementie genomen, in plaats van door henzelf, of samen met hun omgeving. Alleen als we mensen met dementie de aandacht geven die zij nodig hebben en waarmee zij deel uit blijven maken van de samenleving, bieden wij ze kwaliteit van leven. Want juist in de erkenning van hun zijn en de verbondenheid met de wereld om hen heen, voelen zij - net als wij - de zin van het bestaan. Journalist Erik Zwiers mocht twee jaar lang zes mensen met dementie dagelijks volgen. Ze vertellen hoe zij vorm proberen te geven aan hun veranderende leven en leggen Zwiers vragen voor over de maatschappelijke tegenwerking die hen ten deel valt. Dit leidt tot onbegrip, pijn en verdriet. Maar ze ook laten zien dat de oplossing ligt in samen doen. Hoe vanzelfsprekend is onze verbondenheid? De kloof tussen mensen die succesvol zijn en zij die niet meer mee kunnen komen wordt groter. Wat is dan de betekenis van een dementievriendelijke samenleving? En vooral, hoe komen we daar? Hierover spreekt Zwiers met O.A. staatssecretaris Martin van Rijn, de Vlaamse minister Jo Vandeurzen, professor Dirk De Wachter, professor Anne-Mei The en diverse sociale ondernemers die met maatschappelijke vernieuwing en technologische innovaties een bijdragen willen leveren aan een betere kwaliteit van leven voor mensen met dementie. Dat geeft een verhelderend beeld, want zo wordt duidelijk dat in de context van zorg en beleid de vragen van mensen met dementie vaak dilemma's zijn en dat onze samenleving vaak geen sluitende antwoorden biedt voor mensen met dementie. Juist heet perspectief van de mensen met dementie die in Zolang ik er ben uitvoerig aan het woord komen, legt bloot waar zij behoefte aan hebben en wat hen kwaliteit van leven biedt. En dat maakt Zolang ik er ben interessant voor iedereen die in zijn omgeving met dementie te maken heeft. Waargebeurde verhalen, Waargebeurde verhalen.
Lade…